A po projektojnë gjermanët Kryeministrin e ri?

Jo në kuptimin e emrit apo të individit. Gjermanët po tregojnë të dhënat, tiparet, karakteristikat e atij që duan të drejtojë vendin, një vend që rreket prej kaq kohësh të ecë në rrugën e integrimit, një proces i siziftë ku Berlini padyshim ka në dorë guidën.

Në deklaratat e fundit, por sidomos në atë që bënë dje drejtuesit e CDU-CSU, që ishte si një replikë ndaj rekomandimit të Komisionit Europian për çeljen e negociatave, gjermanët janë treguar shumë të qartë çfarë duan.

Ata duan një kryeministër që nuk iu shërben lidhjeve klanore, një shef qeverie që nuk është i kapur nga interesat, që nuk u bindet besnikërive partiake e politike, që është gati të bëjë sakrifica, të lëshojë njerëzit e tij qoftë edhe drejt burgut, nëse këtë e kërkon ligji, integrimi, standardi europian.

Jo më kot, deklarata e djeshme e CDU-CSU, (që për korrektesë thuhet grupi më i rëndësishëm politik në gjermani, por që në fakt, është poli më i fuqishëm në Europë), thotë se duhet një drejtësi që ndëshkon politikanët e korruptuar.

Ata shprehen të shqetësuar pse ende nuk ka një proces ligjor ndaj zyrtarëve, që në fillim të vitit rezultuan të përfshirë në blerje vote.

Këtu është thembra e Akilit. Zyrtarët e përfshirë në blerje vote, janë më të preferuarit e një kryeministri në vendin tonë. Ata janë më të devotshmit. Ata janë të fundit që shefi i madh do të shiste. Sepse, ata janë investuar ilegalisht dhe në mënyrë kriminale për të, për pushtetin e tij. Kanë sakrifikuar jo pak.

Këta rreshta janë shumë të qartë, për këdo që di të lexojë. Nuk dihet saktësisht, se kush është ai që do të plotësojë këto kritere. Ende nuk është e sigurt, a do të jetë ky Lulzim Basha. Por, është fare e qartë, se kryeministri që duan gjermanët, nuk është aktuali, nuk është Edi Rama.

Le të mos shtojmë këtu shtypin gjerman, që prej kohësh denoncon një regjim gangsterësh në Tiranë.

Kushdo qoftë kryeministri që po kërkojnë gjermanët, pra sipas kritereve e standardeve europiane, ai nuk do të jetë një njeri shumë i lumtur. Sipas udhërrëfyesit të Berlinit, udhëheqësi që kërkojnë ata për procesin e integrimit, do të kalojë nëpër një shteg të ngushtë e me dhimbje të mëdha. Nuk do jetë paradë, sfilatë suksesesh e lavdie. Do të jetë i detyruar të vendosë ligjin të parin, dhe të jetë i gatshëm të “tradhtojë”, miqtë, klanet, bashkëpunëtorët, oligarkët, dhe këdo që do të jetë klubi i tij partiak ose i interesave që e kanë ndihmuar të vijë në pushtet, në rastin më të parë që ata do të parakalojnë mbi ligjin.

Ky qëndrim i Berlinit, mund të tingëllojë i padrejtë, pasi për fat të keq nuk po ndëshkon qeverinë dhe elitat udhëheqëse, po nëse nuk hapen negociatat, po lë edhe një herë në vend numëro një popull që gjakon drejt Europës, më proeuropianin në botë. Por në afat të gjatë, sipas vizionit të Berlinit, nëse ne do të arrijmë të sjellim në krye një drejtues, një lidership, siç ata e kërkojnë, sipas recetës së vlerave europiane, atëherë ky do të ishte shërbimi më i madh që i bëhet Shqipërisë dhe do të ishte padyshim fundi i tranzicionit.

E megjithatë, është e padyshimtë se një lidership i tillë, një kryeministër i tillë, do të kishte më shumë gjasa, e më shumë humus, të prodhohej e të rritej, në një vend që është mbërthyer tashmë nga BE me çeljen e negociatave, se sa në një vend të lënë edhe një herë jashtë, çka krijon terrenin e mirë për lindjen e rritjen e satrapëve lindorë e autoritaristë që vjedhin e majmen dhe shtypin kundërshtarët.