Alkimistët kanë aftësi të jashtëzakonshme, e marrin një top balte dhe e kthejnë në gur të çmuar. Po asnjëri syresh në ambicie dhe pretendime, nuk i afrohet Edi Ramës.
Një ide shumë të guximshme ka. Dy dështimet e mëdha, si rindërtimi dhe pandemia, mëton t’i paraqesë si dy më të mëdhatë arritje.
Përkundër shumë premtimeve, qindra banorë që humbën shtëpitë janë ende në çadra, kaluan dimrin e dytë në acar, dhe afati për banesën e re sa vjen e zgjatet si llastik elektoral.
Ndërsa sa i përket pandemisë, nuk ka shqiptar që nuk e di të vërtetën, që është e kundërta e asaj që trumbeton Rama.
Sistemi nuk u përgjigj dot, dhe më baziket e një qeverie, si qendrat rajonale, tamponet, testimet, nuk funksionuan. Janë mes nesh dhe janë me dhjetra mijë ata që lanë kursimet e jetës dhe morën borxh për të kuruar Covidin.
Ekonomia? Shuma që dha qeveria është më e vogla në rajon. Disbursoi aq sa i mori Beketi me një dorë për shkak të një trilli skandaloz dhe kriminal të bosit të rilindjes.
Pra vetëm një alkimist i çartur mund t’ia japë vetes të drejtën që në dy dështime të mëdha, të nxjerrë dy xhevahire.
Teza e tij që po hidhet dendur se ka qënë vetëm një mandat në pushtet, pasi i dyti u godit nga dy fenomenet, me shumë përpjekje mund të zërë rrënjë tek tuk tek ndonjë i hutuar apo militant.
Po ka një kundërshti: teksa e selit këtë pemë, Rama ia pret vetë degët sepse tërmeti dhe pandemia nuk paskan qënë më anë tjetër pengesë, por bash dy momentet më të lavdishme të tijat.
Paolo Coelho kur shkroi “Alkimistin” për fat nuk kish njohur ende një të këtillë në trojet tona. Ndryshe, libri mund të kishte tjetër përmbajtje.
