Agron Gjekmarkaj
Lulzim Basha mbajti përgjegjësi ! Ai u dorëhoq pas 9 viteve të drejtimit të kesaj partie ku betejat e forta s’kanë munguar, por fitorja nuk mbërriti. Shumëkush u zhgënjye se kishin vënë bast që LB nuk ikën. Ky është nje gjest që meriton respekt. Basha u bë tabele qitjeje për një kohë të gjatë! Në 7 muaj u sulmua si askush në politikën shqiptare. Në demokraci janë numrat ata që vendosin dhe atyre duhet t’u bindemi duke luftur për idetë tona edhe kur mbetemi pakicë. Përgjegjësia morale e politike u mbajt.
Tani, të gjithë ata që kauze kishin zemërimin ndaj Bashës duhet të ruhen që plumbat e pështymës mos t’ja hedhin njeri -tjetrit. Lulzim Basha nuk është më pengesë për rindërtimin e PD. Ganxha ku varet faji nga sot mungon. PD është perballë vetvetes dhe historisë së saj 31 vjeçare. Ajo do të ringrihet vetem nëse di të të lexojë gabimet e veta, nëse di të kuptojë pse nga 22 Marsi 1992 e këtej u zvogëlua e u zvogëlua për të arritur në këtë pikë ! Ajo do të ringrihet nëse bëhet demokratike e nëse çdo demokrat do të jetë aksioner dhe jo ” bujk në tokën e feudalit” ! Ajo do të ringrihet nëse respekti për gjithësecilin do të jetë pengesë për të ndërtuar mite. Ajo do të ringrihet nëse arsyeja mund inatin, nëse besimi mund urrejtjen, nëse të kuptuarit mund moskuptimin, nëse vlerat mundin banalitetin, ndershmëria korrupsionin e mbi të gjitha bashkimi mund përçarjen nën shënjen e gares e votës së lirë pa vënë në diskutim miqësinë dhe luajalitetin tonë ndaj SHBA-ve. Personalisht Lulzim Bashes i jam mirënjohes për besimin që më ka dhënë dhe ndiej që duhet ti them faleminderit për aq e për gjithçka që ka bërë mirë për PD në optikën time, që ka dashur të bëje e s’ka mundur. Të gjithë vrapuan të gjuajnë gurin pa peshuar mëkatet e tyre.
Koha do bëhet dëshmitare e veseve dhe virtyteve të gjithsecilit. Bashkim nuk do të thotë poshtërim. Bashkim nuk do të thotë të zëvendesosh një humbës me një humbës tjetër. Mbrëmë përfaqesues të “Foltores” shkumëzonin kudo në revansh fyes. Dinjiteti vlen para partisë, para “bashkimit” , para nëpërkëmbjes. Në një panel tre perfaqesues, tre pinjollë, të nomeklatures komuniste flisnin për PD përballë tre ish të persekutuarve. O Tempora o mores!
Arroganca dhe e vërteta që fshehin brenda goditi vetem në pak orë ëndrrën e bashkimit. Perballë atij shkumëzimi e skuqje sysh çdo deputet i PD sot mendohet thellë në do ta jetojë kohën e tij politike si njeri i lirë, si shërbëtor i një prone private apo një interesi personal.
