A do ta kishte përjetuar bota COVID-19 nëse do të kishim marrë mësime nga pandemitë e kaluara? Ndoshta jo, siç shpjegon edhe historia.
Me sa duket është fati i njerëzimit të mos ndalojë kurrë së shkruari historinë e pandemive. Pavarësisht se sa shpesh ato ndodhin dhe ato ndodhin me shumë frekuencë, ne bashkërisht refuzojmë të mendojmë për to derisa rrethanat na i kërkojnë këtë.
Pastaj, kur kalon kriza e menjëhershme, ne e heqim nga mendja sa më shpejt që të jetë e mundur. Dhe kështu që ne përsëri jemi të papërgatitur kur sëmundja tjetër, në këtë rast, COVID-19 – do të shpërthejë mbi ne.
Richard Conniff gjurmon këtë cikël alarmues në “Si na ndryshojnë pandemitë shkatërruese”.. Ai shqyrton marrëdhënien tonë të gjatë me sëmundjet infektive, nga mësimet e vështira që jemi detyruar të mësojmë te personazhet trima dhe shpesh të vështirë, të cilët kanë rrezikuar jetën e tyre për të na shpëtuar.
Lija na mësoi se mund të parandalonim sëmundjen përmes inokulimit dhe siç mbaruan vitet 1700, vaksinimin.
Nga mesi i viteve 1800, mësimi i kolerës kishte të bënte me kanalizimet dhe nevojën për sisteme të centralizuara të ujit. Në të njëjtën kohë, “baballarët e e teorisë së mikrobeve” u bënë bashkë për të krijuar mjetet të cilat përdoren edhe sot kundër luftës patogjenë vdekjeprurës.
E megjithat jemi sërisht këtu, përsëri duke luftuar në dy fronte: i pari, kundër një koronavirus të ri që ka kapluar planetin në masë shkatërruese; e dyta, me njëri-tjetrin, mbi politikën e brendshme dhe ndërkombëtare dhe nëse jemi të gatshëm të paguajmë çmimin e parandalimit.
Siç shprehet Conniff: ” A do të mundet një shoqëri si e jona që ka përballuar shpenzimin e 13 miliardë dollarëve në një aeroplanmbajtës, kryesisht në shërbim të parandalimit të konfliktit të armatosur, të mund të përballojë edhe shpenzime në një shkallë edhe më galopante për të parandaluar sëmundjet epidemike? ”
Kjo është një pyetje e rëndësishme për planetin tonë. Ndërsa debatojmë, pandemia tjetër afrohet./NationalGeographic/
Përshtati për Mapo.al: Melisa Bramka
