Nga Erl Kodra
– Me Bajram Begaj dhe Edi Rama –
Le të spekullojmë pak sikur Edi Rama do të zgjidhte znj. Mimi Kodheli si Presidente të Republikës. Ose znj. Arta Dade. Ose një tjetër socialist të thekur si Namik Dokle. Ose znj. Majlinda Bregu. Çdokush tjetër – përpos Presidentit të zgjedhur Bajram Begaj – do të ishte një pasiguri e madhe për Edi Ramën, veçanarisht duke parasysh situatën e paqartë politike në të cilën ka hyrë vendi.
Ashtu siç kanë ardhur punët, nuk është opozita që ia rrezikon pushtetin Edi Ramës, përkundrazi, ajo është po aq e shqetësuar sa ai rreth asaj që pritet të ndodhë në ditët dhe muajt në vijim. Shumë shpejt – maksimumi disa muaj – qeveria e Edi Ramës do pësojë goditjen finale, ndër më të mëdhatë që ka pësuar një qeveri që prej rënies së regjimit. Në rradhët e socialistëve do të fillojë shthurja, ndërsa do të shtrohet dilema e qeverisjes së vendit. Në kushtet e delegjitimimit të plotë si mazhorancë politike, Edi Rama mund të luaj disa karta, dhe në këtë rast roli i Presidentit Bajram Begaj merr vlerë. Një eunuk në atë rol do të luaj sipas interesave të Ramës, jo sipas interesave të vendit.
Skenari I
Qershor – Korrik – Gusht
Një goditje e përmasave të padëgjuara më parë përfshin qeverisjen e Edi Ramës. Ai nuk mund të justifikohet më tej me togfjalëshin “faji është personal” – sepse “personi” do të jetë më shumë se gjysma e qeverisë. Në këto kushte, Pandeli Majko do të kërkojë mocion mosbesimi për qeverinë, e cila do të rrëzohet në Parlament. Këtu hynë në lojë Presidenti, që zbaton porositë dhe dërgon me shpejtësi vendin në zgjedhje. Duke djegur etapat, duke anashkaluar procedurat, sipas skenarit të paracaktuar. Zhvillimi i zgjedhjeve të reja në këto kushte, me një opozitë inekzistente konfirmon mazhorancën aktuale. Sistemi mbijeton, kështu që të gjithë janë të lumtur.
Skenari II
Goditja e përmasave të padëgjuara trembë për vdekje krejt klasën politike. Qeveria e Edi Ramës bie, dhe një qeveri e re tentohet të krijohet nga mazhoranca. Ajo dështon me sukses, por ka edhe një mundësi tjetër: Qeveri teknike – e mbështetur me detyrim nga një pjesë e socialistëve dhe demokratëve – me mandat të qartë për reforma të thella (reforma territoriale dhe reforma zgjedhore), lufta kundër krimit dhe korrupsionit, si dhe vendosja e qeverisjes në parametra normal. Presidenti luan lojë të ndershme, respekton frymën e kushtetutës, dhe punon fort për interesat e vendit. Qeveria teknike funksionon, reformat kryhen me sukses, Partia Demokratike fillon të ringrihet, ndërsa në PS ka filluar lufta civile.
Tani zgjidhni e merrni – cili është skenari më i mirë?
