Në ditët që Edi Rama po e çon retorikën kundër BE-së në teh, duke e akuzuar Brukselin për mungesë vizioni dhe duke e sfiduar atë me lëvizje të tjera, është zbardhur një dosje kriminale ku del se si shteti, ministria e brendshme, policia dhe garda, ishin zhytur kryngulthi në trafikun e drogës, nga krijimi i lehtësirave në lëvizje, apo fikja e radarëve, deri tek pronësia direkte mbi parcela në mbarë vendin.
Mjafton kjo dëshmi e fundit e një të penduari të drejtësisë, për të kuptuar se një narkoshtet në mes të Europës, nuk e ka moralin për të fajësuar të tjerët për ngecjen e integrimit, dhe se thirrjet për luftë ndaj krimit të organizuar dhe forcim të ligjit, nuk janë klishe të mërzitshme të burokratëve europianë.
Përpos këtij problemi madhor me drogën, rilindja i ka shtuar udhës së mundimshme drejt kontinentit të vjetër edhe bela të tjera, si mungesa e zgjedhjeve të lira e të ndershme.
E prapë, sot Edi Rama gjeti sërish rastin të fajësojë nacionalizmat në BE si pengesë, gjatë një takimi on-line të samitit të Berlinit.
Kurse, sa i përket detyrave dhe reformave të brendshme që duhet të realizojë, dhe e ka për detyrë, sërish tregoi se ato nuk i merr aspak seriozisht dhe bën shaka si kjo e lëvizjes së drejtuesve të lartë të policisë së shtetit, nga njëri qark e rreth, në tjetrin.
Pas sinjavele për kanabizim të ri, pas revanshit të krimit dhe shtimit të viktimave, pra pas tronditjes së fortë të rendit dhe sigurisë publike, përgjegjësia që mbajti ai dhe qeveria ishte një Zero e madhe.
Ai madje konfirmoi se është i kënaqur nga drejtuesit e tij, dhe i stimuloi akoma më shumë të vazhdojnë në këtë kurs, duke i larguar nga rutina disa vjeçare, e duke u dhënë një qytet të ri për të administruar.
Këta, bashkë me shefin e tyre, janë komisarët elektoralë që bënë jo pak për t’i siguruar Ramës mandatin e tretë, dhe ai sigurisht që do të vazhdojë punën me ta, dhe mos prisni tjetër, përpos shpërblimit.
Këto paradokse, ironi dhe shaka të bosit të rilindjes, nuk janë një çështje e tij personale e s’kanë të bëjnë me atelienë e ngjyrave apo ekspozitën e radhës.
Janë lojëra të rënda me fatet e vendit, që shtojnë kosto e sjellin vonesa të tjera të dëmshme në rrugën e integrimit europian. Profecia që s’kemi parë gjë akoma, do vazhdojë të na ndjekë gjatë mesa duket.