Tashmë është e qartë se kur vjen puna për të bërë krahasim me vende të tjera në drejtim të ecjes në rrugën e integrimit, qeverisë tonë i takon pashmangshmërisht të vihet në kandar me atë të Maqedonisë së Veriut, meqë jemi në të njëjtin stad pak a shumë.
Pra, i bie që edhe Rama të krahasohet me Zaev.
Pikërisht, ky referim bëhet i dhimbshëm për rilindjen tonë dhe shefin e saj, që po të nisemi nga propaganda që kanë, i kanë hapur deri tani 4 herë negociatat, gjë që në realitet nuk ka ndodhur.
Çfarë ka ndodhur është se kushtet e BE ndaj nesh, falë kësaj qeverisje janë shtuar. Po të marrim parasysh vitin 2013, të fundit të Berishës dhe, kur Rama mori pushtetin, janë 5-fishuar.
Krejt e kundërta ndodh me Maqedoninë e Veriut.
Vitin që shkoi, ajo u penalizua për shkak të Shqipërisë, sepse siç tha Macron, për ne, për vendin tone, do të ishte poshtëruese nëse Shkupi ulej në tryezë dhe Tirana lihej mënjanë.
Kësaj radhe, është një trill i Bullgarisë që po e mban pend nisjen zyrtare të negociatave me Zaev.
Megjithatë, BE po tregon një tjetër sjellje ndaj tij. E para, duke i akorduar çmime, për arrtije të ndryshme, dhe e dyta duke shtuar presionin ndaj Sofjes që të heqë dorë nga vetoja.
Krejt ndryshe sillen me Ramën, të cilit jo vetëm i kanë shtuar kushtet, por edhe ja kujtojnë vazhdimisht.
Kryesisht ato që lidhen me zgjedhjet.
Vetëm dje, 3 eurodeputetë, i kanë shkruar të shqetësuar kreut të KE, Borrel, se përse Komisioni ka heshtur për mosplotësimin e kushteve nga ana e qeverisë shqiptare, dhe përse ka mbyllur sytë dhe gojën për mosndëshkimin e krimit zgjedhor, duke ju referuar dosjeve të famshme të Shijakut dhe Dibrës.
Dukshëm, në rastin e Shqipërisë, problemi është qeveria. Në rastin e Maqedonisë, problemi është fqinji i saj, Bullgaria, ndaj të cilit po rritet trysnia që të heqë dorë nga pretendimet e të mos bëhet pengesë për nisjen e negociatave të Brukselit me Shkupin.
Këtë qasje, e ka sjellë sot me mjeshtëri edhe Bujar Kapexhiu në punimin për gazeten Mapo.
