Nuk ka zgjidhje tjetër në situatën e krijuar, përveç se rrotacionit. Këtë e ka ngulitur fort mirë në ndërgjegje dhe militanti më i devotshëm i PS-së. Edhe ai është lodhur, mërzitur, bajatur duke paguar pa fund për projekte në 3D të kryeministrit. Për PPP e reforma që s’po ia shohim kurrkund hairin, për kullat e pafund që po ngrihen anekënd, ku oligarkë e trafikantë blejnë një metër katror aq sa familjet shqiptare ushqehen tërë vitin.
Vendi po përjeton një nga krizat më të mëdha që prej 20-vjeçarit të fundit. Raportet thonë se vetëm këtë vit ngarkesa e borxhit është 1.2 miliard euro të tjerë, duke i ngarkuar çdo shqiptari rreth 4 mijë euro në shpinë për t’i paguar. Kjo është qeveria që ka abuzuar më shumë dhe propaganduar akoma më shumë, duke e shitur vjedhjen si vlerë.
Çdo qindarkë e hedhur ka shkuar në punë të papërfunduara apo të panisura kurrë. Nuk është realizuar asnjë premtim me të cilin “misionari” erdhi në pushtet në vitin 2013, asnjë projekt kombëtar, përveç disa fasadave nëpër qytete që nuk ka harruar t’i vërë emrin “Rilindje”.
Ku është shëndetësia falas, ku janë 300 mijë vendet e punës, ku është arsimi, bujqësia, drejtësia e infrastruktura. Ngado dëgjojmë vetëm për PPP dhe qendra tregtare, të cilat mbledhin paranë në pak duar. Për kilometra rrugësh me shifra të çmendura që do trembnin, çakërdisnin dhe zgurdullonin sytë dhe sheikët e lindjes së mesme.
Ishte kryeministri sotëm dhe “misionari” i djeshëm që thërriste në çdo takim se “populli nuk ha rrugë”, ishte po ky që ulëriste se tuneli i Elbasanit do ishte “tuneli i varfërisë”. Parajsa e premtuar?! “Fjalë imzot fjalë”. E pra, kryeministri po kërkon një mandat të tretë, pa pasur kurrfarë bilanci. Asnjë qytetar i këtij vendi, i çdo niveli qoftë, s’di t’i japë përgjigje pyetjes se përse duhet rivotuar kjo mazhorancë.
Edi Rama kërkon të luajë me mllefin e brezit të PPSH ndaj së djathtës, që kanë një votë inatçore, të palogjikë, por pengmarrëse për vendin. Ama arsye se përse duhet ta votojë një qytetar normal nuk ka. Ndoshta e dinë Taulanti, Ulsiu, Elisa të cilët ia kanë parë hairin frutave korruptivë të pemës Rilindase, por kjo s’mjafton. Nuk i mjafton arsimtarit, mjekut, policit e pensionistit!
Sepse Rama nuk ngjall më shpresë, madje dhe atë pak që ekzistonte deri para shtatë motesh, e vrau. Këtë ai e di fort mirë dhe vetë prandaj po bën gjithfarë lojërash të pista për të mbajtur me thonj pushtetin oligarkik e korruptiv. Duke hapur e mbyllur listat, lejimin apo ndalimin koalicioneve, sipas llogaritjeve që s’i dalin kurrkund.
E pra ai (Rama) mori një shtet të bërë, me rrugë, me investime në energjetikë dhe turizëm. Me projekte të gatshme, siç ishte TAP dhe Skavica që e mbajtën kaq kohë në këmbë ekonominë. Duhej të bënte vetëm nikoqirin, të administronte taksat, të rriste rrogat dhe pensionet, të ndihej se po realizohej misioni me të cilin ai vendosi t’i hynte politikës.
Sot në mbarim të viteve të pushtetit jemi më keq se ç’ishim, me parcela hashashi më shumë dhe me fëmijë e rini më pak. Ca për shkak të fukarallëkut, dhe ca për shkak të emigracionit. Kjo qeveri po lë pas një tokë të djegur në çdo fushë. Ekonomi të rrënuar e rend të shkelmuar. Çdo qeveri pas kësaj duhet ta dijë se nuk është e lehtë, t’u heqësh nga duart oligarkëve privilegjet. Do jetë e vështirë të fusësh në hullitë e ligjit një polici të lidhur deri në gjenezë me krimin, dhe një drejtësi që ka arritur fundin.
Shpresa qëndron tek opozita dhe sjellja e saj, prandaj lëvizjet e saj komentohen e kalohen jo pak në lupën e qytetarëve. Sepse me Ramën ky popull i ka mbyllur hesapet, e do apo s’do opozita; pavarësisht kushteve, shkopinjve nën rrota që mundohen t’i vënë, është e dënuar të fitojë.
