Lideri i opozitës, Lulzim Basha po kthen prozhektorët e opinionit publik përmes disa lëvizjeve të thjeshta në dukje. Kursi i ri po diskutohet gjerësisht, manifestuar përmes një sjelljeje mjaft korrekte të tij. Po dëgjon njerëzit, po tenton të vërë dorën në plagë dhe tashmë po imponohet drejt një alternative për të dhënë mekanizma se pushteti i tij do jetë ashtu siç ai portretizohet; normal, perëndimor, dëgjues dhe njerëzor.
Partia Demokratike perceptohet më së shumti mes njerëzve si partia “që lejon njerëzit të punojnë”. Në kushtet ku ndodhet sot shoqëria dhe qeverisja, nuk besoj se ka motivim më të madh për njerëzit që të fitojnë shpresën, se sa minimalisht të lejohen të punojnë.
Manifesti i Bashës i prezantuar pak ditë më parë mbi rëndësinë e një reforme zgjedhore ishte i duhuri, për më tepër mekanizmi që ai propozon për të kontrolluar pushtetin. Gjithsesi, ato mbeten për t’u diskutuar më tej, por ajo nuk mjafton. “Për t’i dhënë Çezarit, atë që i takon Çerazit”, Basha ka meritën se denoncoi fort lidhjen e krimit me politikën dhe korrupsionin. Dy janë çështjet për të cilat Basha mund të fokusohet për të krijuar frymën që i duhet opozitës e të kryejë rrotacionin. Së pari, lufta ndaj korrupsionit, dhe së dyti, një riqasje ndaj elektoratit të djathtë.
Nëse besohet thellësisht se ky vend nuk bëhet, se shpresa ka vdekur, se ikja e shqiptarëve nga vendi është shqetësuese, është fakti se ata ndihen të vjedhur. Ndaj një plan konkret për të luftuar korrupsionin do të kthente vëmendjen tek elektorati i fjetur që “urren” politikën. Denoncimet e PD ndaj oligarkëve dhe korrupsionit nuk kanë mjaftuar për njerëzit e thjeshtë që besojnë se rrotacioni mund të ndryshojë hajdutët, por jo gjendjen e vendit. Një plan konkret për të çliruar vendin nga kapja e krimit dhe oligarkisë është më se i nevojshëm, kjo jo vetëm e manifestuar te fjalët, por te gjestet, tek ekipi që do punojë për të.
Së dyti, Basha nuk mjafton. Makiaveli kishte një formulë kur pyetej për cilësinë e një udhëheqësi. Kërkonte të njihte njerëzit rreth tij për të dhënë një gjykim. Besoj se për vetë Makiavelin do ishte e vështirë të jepte një mendim rreth “punës me bashkëpunëtorë”, që rreth Bashës gjen me shumicë, por që presin bashkëpunimin. Konkret, ama!
Elektorati i djathtë është kapriçoz. Kryesisht është ajo pjesë e shoqërisë që e ka pasur më të vështirë në tranzicion, kjo sepse u shkatërruan në diktaturë. Ndaj ata duan përfaqësim tjetër, më të besueshëm. Shpesh, një ish-drejtor pronash flet për zgjidhjen e tyre me logon e PD nga pas apo ndonjë mes të paktëve ish- të privilegjuar flet për dinjitetin e të përndjekurve politikë. Sepse, të jemi të sinqertë, më shumë se mesazhi, rëndësi ka ai që e thotë mesazhin.
Lufta kundër korrupsionit, një ekip i ri, një qasje ndryshe ndaj elektoratit të djathtë dhe të paangazhuar është formula për një rrotacion kuptimplotë. Kjo është fabula, ndaj dhe Basha duhej të kërkojë ata që duan të japin, jo ata që “kanë dhënë” apo duan të marrin.
