Ka shumë personazhe nga filmat klishe e të varfër të kinostudios që i kanë të ngjashmit e tyre të projektuar në ditët tona, dhe natyrisht edhe në politikë.
Nëse shihni Kryeministrin e vendit, i cili thotë prore, se këtë, atë, dhe çdo gjë, e di ai, me siguri ju vjen në mend një refren nga filmi “Njeriu me top”.
Atë e di unë, është filozofia 8 vjeçare e qeverisjes, e theksuar rendshëm në motet e fundit, drejt finishit, teksa pushteti po zbehet dhe konsumi është i përbindshëm.
E prapë, për paradoks, tek skadenca po afron, “atë e di unë”, përforcohet.
Atë e di unë për përgjimet e Ndraghetës.
Atë e di unë, për integrimin.
Atë e di unë, për ekonominë.
Dhe, kur pyetet nga gazetarët se kush është programi, oferta e qeverisë në zgjedhjet që po vijnë, Kryeministri sërish nuk surprizon.
Atë e di unë, thotë ai.
Sa për postin e Agushit, ka plot që mund të konkurojnë në lirishten e pamatë të rilindjes. Ai mund të jetë secili që e veneron Ramën pa cak, çdokush që thyen një rekord të ri në krahasimet që gjen për të me figurat më të mëdha të historisë dhe kombit.
Ndryshimi i madh me Maton e kinostudios, është se; teksa personazhi me gunë leshi vajiste e bënte gati topin, pra e kishte një ide, një projekt, një synim, një platformë, i ngjashmi i tij sot në politikë, ska asgjë kësodore.
I kanë mbaruar edhe fjalimet. Dhe i janë zvjerdhur batutat.
Matua ynë, jo vetëm nuk ka më barut, por droja është se nuk as top.
Njeriu pa top, është sot oferta e rilindjes për zgjedhet e 25 prillit.
