Armand Maho
Rreziku që i kanoset vendit, nga virusi që ka alarmuar botën është më pranë se kurrë. Shqiptarët nuk mund të jenë imunë, ndaj një epidemie globale, që me shumë gjasë sipas OBSH ka rrezik të kthehet në pandemi. Shumë vende të Evropës po marrin masa ekstreme, madje një qytet i Zvicrës në kufi me Italinë ka futur në karantinë dhe personat e prekur nga gripi i thjeshtë sezonal.
Po Shqipëria?! Deri më tani është fokusuar në masat parandaluese. Dhe ato janë disa të rinj e të reja kryesisht me një termometër digital në dorë, që rrinë pas traut të doganës në porte e aeroporte duke matur temperaturën e njerëzve, dhe duke pyetur rreth vendeve ku udhëtarët kanë qenë ditët e fundit. Ministria e Shëndetësisë është mjaftuar me një njoftim të përkthyer nga diku ku flet për masat që duhet të marrin qytetarët në rast të një përhapjeje të mundshme. Vetëm kaq dimë. Deri më tani suksesi i vetëm është që Shqipëria s’ka asnjë të prekur, por kjo s’është meritë as e shqiptarëve, as e qeverisë, por e “fatit të mirë”.
Nga ana e qeverisë heshtet për kapacitetet që ka vendi për të përballuar një epidemi të koronavirusit. Nuk dihet ku janë shtretërit e karantinës, përveç tre apo katër shtretërve të improvizuar në portin e Durrësit në një dhomë deri më tani s’kemi parë asgjë. Nuk dimë ende sa shtretër kemi, dhe sa aparatë respiratorë. Në një debat televiziv u tha se në sanatoriumin e Tiranës janë vetëm katër aparatë të tillë, dhe ata janë të pamjaftueshëm për pacientët që janë aktualisht.
Shqiptarët kanë harxhuar jo pak nga taksat e tyre për shëndetësinë. Është përfolur një shifër rreth 430 milionë euro në formë koncesionesh për check-up, sterilizime, apo laboratorë që s’po ia shohim hairin gjëkundi. Në këtë “ditë qameti” duket se buxheti është sërish trokë dhe kohë s’ka të dalësh të lypësh sa andej-këndej si në rastin e tërmetit. Shenjat e një epidemie globale u dhanë që në mes të janarit kur Kina dha alarmin, por ne u mjaftuam vetëm me faktin se Shqipëria s’ka fluturime direkte me Kinën. Po me Italinë kemi?
Mjekët thonë që jemi të papërgatitur, por qeveria vazhdon me arrogancë propagandën se i ka të gjitha kapacitetet për ta përballuar. Por ne e dimë që spitalet janë në gjendje të mjerueshme, dhe mungojnë infermierët dhe mjekët infeksionistë që kanë marrë arratinë me kohë. Shumë prej tyre vuajnë dhe për medikamentet elementare dhe s’kanë asnjë shans që të përballojnë situatën në kushtet e një karantine. Planet e masave deri më tani janë fokusuar te disa kontrolle në porte e aeroporte duke e ditur që ky lloj virusi i hasur më parë është i pamundur për t’u zbuluar me termometra digitalë pasi nuk shfaq simptoma për një kohë të gjatë. Shtetet shumë më të fuqishme se ne janë dorëzuar para përhapjes së koronavirusit në vendet e tyre. Ta ndalosh atë të prekë një vend duket se është një mision i pamundur.
Dhe natyrisht zgjidhje ka. Vetëm në një vit nga buxheti i shtetit shpërdorohen më shumë se 1 miliard euro. Mjafton që paratë që buxheti hedh çdo muaj për PPP-të e shëndetësisë, por dhe të tjera, të vihen në dispozicion të një tjetër qëllimi. Pra të blihen shtretër, aparatura, të përgatiten vendet e karantinës për përballimin e situatës, të blihen maska për popullatën e të tjera si këto. Kjo për një periudhë të përkohshme. Mund të bëjmë një ose dy muaj pa Check-up, ose pa rrugë që shtrohen me 20 mijë euro metri i asfaltit. Rilindja të paktën një herë të vetme të kthente sytë nga pensionisti dhe nga shtresat e tjera vulnerabël, që janë të gjitha të ekspozuara nga rreziku i virusit që po trondit botën. Më pas, pasi të kalojë ky siklet që pritet të na shtrohet këmbëkryq, le të vazhdojë të paguajë miqtë e tij, pasi luksin që t’i kërkojmë t’i anulojë ato koncesione nuk e kemi.
Etiketa: Armand Maho, Koronavirusi, PPP-të e Rilindjes
