Në analizën e gjatë që i parapriu atyre pak sekondave ku shpalli emrat e qeverisë së re, Edi Rama në një lloj reflektimi, e bëri të qartë se problemet, mangësitë dhe të këqiat nuk vijnë nga qeverisja e tij tashmë në vitin e nëntë, por nga partia.
Ai evidentoi shumë gjëra që nuk shkojnë, që nga tarafet, nërhyrjet për punësim, letargjia, zënkat e shemritë, e deri tek mungesa e një projekti për të ardhmen. Sipas përshkrimit që kryetari i bëri forcën politike që drejton, PS nëse vijon kështu, është drejt një kalbëzimi dhe rrezikon jo vetëm të plaket e të kthehet në azil, por të katandiset në kashtë e koqe.
Kërkoi që PS të bëhet një organizatë e gjallë që funksionon çdo ditë, ku të ketë aktivitete edhe sociale.
Dështimet, mosrealizimet, apo fenomenet që shoqërojnë pushtetin si arroganca, vetëkënaqësia, shpërfillja e njerëzve, etj, sipas kësaj analize nuk vijnë nga qeverisja, nga ekzekutivi, nga ata që kanë në dorë vendimet dhe administrojnë buxhetin, por burojnë prej organizatave dhe strukturave socialiste.
Eshtë prej atyre që vendin tashmë e kanë në dorë një grusht njerëzish, ata kanë krijuar oligarkët, ata i kanë realizuar tenderat në 70 përqind të tyre me mangësi, prokurimet sekrete ata i kanë bërë, dhe janë ata fajtorë për 120 milionë eurot që do marrë Beketi, përgjegjës të paturp për dështimin e integrimit, për lidhjet me krimin, për mosrritjen e pagave dhe pensioneve, për shtimin e popullsisë nën varfëri.
Partia Socialiste dhe strukturat e saj, dhe jo qeveria që Rama drejton, janë arsyeja e korrupsionit të lartë.
Kjo mungesë serioziteti që u shfaq sot, nuk është thjesht tallja e radhës. Eshtë zgjedhja e bosit të rilindjes për të gjetur dikë a diçka për të fajësuar.
Sepse vendi paska ngelur peng, i pazhvilluar, i fundit, pasiqë drejtuesit e organizatave socialiste dashkan të punësojnë krushqitë e tyre në punë shteti.
Qeveria ngelet e qashtër, e pacënuar, një krijesë që bën diferencën me të ëmën e saj të përdalë.
Me frontin e ri armik që shpalli sot, kryeministri që është paradoksalisht edhe kreu i organizatës me cene e vese dhe e zhytur në sëmundjet e abuzivizmit, do ja dalë edhe ca kohë të ecë përpara me kursin e lehtë të mosmbajtjes së përgjegjësisë. Dhe kjo nuk është pak.
